donderdag 12 mei 2016

Een hanger met een verhaal

De tijd gaat snel: het is al bijna 1.000 dagen geleden dat Christine en ik getrouwd zijn. Het was een dag die in het teken stond van Middeleeuwen en uilen, twee van onze hobby's. De eigenaar van Sipkes Edelsmeden, met wie we door de loop van de jaren een bijzondere band hebben opgebouwd, bood aan dat we voor die bijzondere dag een ketting mochten lenen uit hun collectie. Na een middagje passen viel de keuze uiteindelijk op deze bijzondere hanger:



Slechts met de grootste tegenzin hebben we de hanger weer teruggebracht, want we waren er in zeer korte tijd toch wel aan gehecht geraakt.

Onder het motto 'imitation is the sincerest form of flattery' besluit ik de hanger na te maken als cadeautje voor Chris.


Tijdens een bezoek aan een edelstenenbeurs vinden we een mooie ovale steen, die de basis wordt van de nieuwe hanger. Nu we de steen hebben, kan ik de rest van hanger eromheen ontwerpen. Ik kan de maten van het origineel namelijk niet 1:1 overnemen, want deze steen is anders van maat en vorm.


De vorm van de verschillende onderdelen ligt dan wel vast, maar er valt nog veel te spelen in de manier waarop ze met elkaar worden verbonden. Met wat koperdraad en aluminium-folie probeer ik verschillende modellen uit.




We kunnen niet anders dan concluderen dat Wim Groenhart (de maker van het origineel) het bij het rechte eind had. De verhoudingen die hij aanhield, ogen toch het mooist. Om een persoonlijke 'touch' toe te voegen, zaag ik in het zetbakje het silhouet van een witwangdwergooruil uit, als knipoog naar de uilen die zo'n prominente plaats innamen op onze trouwdag.


Ik maak de losse onderdelen uit sterling zilver (925). Omdat de driehoek in de originele hanger van geelgoud was, fuseer ik een laagje 14 karaats goud over het zilver. Vervolgens kan de constructie beginnen. De maan en het zetbakje krijgen een plek op de staanders, die aan de achterzijde een oogje hebben voor de ketting.


Het vastzetten van de driehoek heeft nog even wat voeten in de aarde, maar het eindresultaat mag er zijn.



De originele hanger hadden we destijds aan een snoer met blauwe kralen en pareltjes geregen. Omdat Chris in het dagelijks leven niet zo'n fan is van parels, besluiten we de nieuwe hanger te maken met alleen maar blauwtinten. We bestellen daarom een aantal strengen lapis lazuli.


De hanger is inmiddels gepolijst, de steen is gezet en de kralen zijn binnen. Tijd dus voor de afwerking.


Chris zoekt de meest geschikte kralen uit, die ik vervolgens rijg op verzilverd staaldraad. Niet echt Middeleeuws, maar beresterk!


Het eindresultaat lijkt erg op het origineel, maar de hanger heeft door de grotere steen wel wat meer body gekregen. Ter vergelijking heb ik ze even naast elkaar gephotoshopt.


En dit is hem dan in volle glorie: onze eigen versie van het huwelijkscollier!





Christine is er ontzettend blij mee en gaat op zoek naar een nieuwe bloes om 'm bij te dragen. Vrouwen...

4 opmerkingen: