Rosemarie komt uit Limburg. Cees
van Texel. Ze ontmoetten elkaar in Suriname. En vandaag zijn ze in
Almere, omdat ze inmiddels bijna 50 jaar getrouwd zijn. Om dat te
vieren,
willen ze elkaar opnieuw een ring geven, en die komen ze bij ons
uitzoeken.
Net na het middaguur komen Rosemarie en Cees binnenlopen. Ze zijn speciaal met de camper naar Almere gekomen. De kennismaking verloopt hartelijk.
Rosemarie vertelt dat zij en Cees
erg van de Keltische cultuur houden en op zoek zijn naar ringen
met een Keltische knoop. Rosemarie heeft uitgebreid zitten speuren op
internet,
maar nergens kunnen vinden wat ze zocht. Tot ze op onze site belandde. De knoopring
die Erwin een tijd geleden had gemaakt, bleek precies dezelfde krullen
te hebben als het houtsnijwerk dat Cees maakt. Toen was de keuze snel gemaakt.
De knoopring kan in verschillende varianten gemaakt worden: met een ronde of platte scheen en met grote of kleine lussen aan de buitenkant. Cees vindt de platte scheen wat robuuster en samen kiezen
ze voor de grote lussen aan de buitenkant.
Met
de ringenbos is de maat al snel bepaald. Omdat de gouden huwelijksdag
al over een paar dagen is, gaan we in de hoogste versnelling. We spreken
met Rosemarie en Cees af dat ze om 18.00 uur terugkomen en gaan gelijk aan de slag. De ringen moeten identiek worden, dus Erwin maakt ze allebei.
De knopen worden identiek, dus de verschillende ringgroottes worden bepaald door de lengte van de scheen. Deze wordt aan één kant vastgesoldeerd en vervolgens wordt het geheel rond gebogen, op maat gezaagd en vastgezet.
Daarna
is het nog een kwestie van flink poetsen en een kwartiertje in de
trommelpolijstmachine. Omdat zelfs de trommelpolijstmachine niet in de
kleinste hoekjes kan komen, poetsen we
die op met behulp van een draadje dat is ingevet met polijstmiddel. Een
secuur klusje, maar de ringen belanden precies op tijd in het trilbad
om de laatste restjes polijstmiddel kwijt te raken.
Het doosje staat al klaar en tien minuten voor Rosemarie en Cees arriveren staan de ringen ingepakt en wel op tafel. Hoezo stress?
Stipt op tijd rijdt de camper de straat binnen en even later staan Rosemarie en Cees weer in het atelier. Ze hebben zelfs een bloemetje meegenomen omdat ze het zo waarderen dat de ringen nu al klaar zijn. Toch wel een beetje nerveus geef ik het doosje aan Rosemarie. Zouden ze ze mooi vinden? En zouden ze passen?
De ring van Cees gaat wat stroef om de knokkel, dus die wordt ter plekke nog een kwart millimeter groter gemaakt.
Stralend staan ze te genieten van hun nieuwe ringen. Rosemarie schiet spontaan vol en ook Cees heeft opeens een vuiltje in zijn oog. Wat een heerlijk gevoel als je mensen zó blij kunt maken!
Stralend staan ze te genieten van hun nieuwe ringen. Rosemarie schiet spontaan vol en ook Cees heeft opeens een vuiltje in zijn oog. Wat een heerlijk gevoel als je mensen zó blij kunt maken!
Rosemarie en Cees: veel plezier van jullie nieuwe ringen, een hele fijne trouwdag gewenst en we hopen dat jullie nog vele jaren van elkaar mogen genieten!
Liefs,
Wat een ontroerend verhaal. Fijn dat jullie deze mensen met deze ringen gelukkig hebben kunnen maken.
BeantwoordenVerwijderen