Deze oefening blijkt al een stuk uitdagender te zijn. Het tekenen valt gelukkig wel mee: alleen de verbindende lijnen worden met de kraspen gemaakt en de cirkelvormige buitenrand wordt met de passer getekend. Het voorgetekende schaap wordt vervolgens met dubbelzijdig plakfolie op het metaal geplakt.
Handig, want zo kun je zagen langs de lijntjes op het papier. Die nog best lastig te volgen zijn door al het metaalstof dat er steeds bovenop warrelt. Maar het begint te wennen, want ik verbruik evenveel zaagjes als de vorige keer. Alleen is dit een stuk complexer met al die hoekjes en keerpunten, dus er zit vooruitgang in.
Na het zagen worden de lijmlaag en het papier verwijderd en kan ik gaan beginnen met vijlen. De kunst is om alle lijntjes mooi in elkaars verlengde door te laten lopen. Gelukkig kun je met vijlen nog heel wat goedmaken wat bij het zagen net niet helemaal netjes is gegaan. Dit is inderdaad een goede vijloefening, want je moet recht, hol, bol, rond en in hoekjes vijlen. Het lastigst vind ik om mooie strakke hoekjes te maken en in de kleine uithoekjes te komen. Het valt eerlijk gezegd behoorlijk tegen. Het blijkt nog een hele kunst te zijn om precies zo veel of weinig weg te halen dat de horizon recht lijkt te lopen (mijn suggestie dat 'ie op oneffen grasland stond te grazen werd helaas niet geaccepteerd) en de cirkel een onafgebroken lijn lijkt te zijn. Om over al die rottige hoekjes maar niet te spreken! Maar langzamerhand komt het schaap er steeds beter uit te zien en als ik dan het 'voor' en 'na' effect bekijk, dan ben ik toch wel trots op mezelf.
Het schaap wordt flink geschuurd en wordt steeds mooier:
Na het grove schuurpapier komt mijn favoriet: de lamellenschijf! Tijdens deze fase kan ik me helemaal uitleven; ieder hoekje wordt grondig onder alle denkbare hoeken gepoetst. Het resultaat mag er dan ook zijn!
Daarna flink naschuren met steeds fijner schuurpapier en uiteindelijk kan ik in drie fasen polijsten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten